مقایسه ی اثر سه روش درمانی تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم به تنهایی یا همراه با محلول تری کلرواستیک اسید ۵۰ درصد و یا لیزر fractional در درمان لیشمانیوز جلدی حاد

مقدمه: بیماری لیشمانیوز جلدی یک بیماری آندمیک و گسترده در سطح ایران می باشد. با وجود ارائه ی درمان های متعدد، اسکار نازیبایی که از این بیماری به جا می ماند، به عنوان یک مشکل جدی روانی برای بیمار قلمداد می شود. در راستای بهبود سریع تر و کاهش اثرات روانی ناشی از اسکار نازیبای آن، سه روش درمانی مختلف مورد مقایسه قرار گرفت. روش ها: طی یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی در سال های 90-1389، بیماران مبتلا به سالک مشروط به احراز شرایط ورود به مطالعه، به صورت تصادفی در یکی از سه گروه درمانی تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم به تنهایی (intralesional injection یا il)، تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم همراه با استعمال موضعی محلول تری کلرواستیک اسید 50 درصد (tca یا trichloroacetic acid) (گروه tca + il) یا تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم همراه با استفاده از لیزر fractional (il + laser) قرار گرفتند. میزان بهبودی و اسکار 3 هفته و سپس 4 و 6 ماه پس از شروع درمان بررسی شد. یافته ها: میانگین مدت زمان بهبودی در کل بیماران 1/2 ± 1/6 هفته با دامنه ی 12-2 هفته بود. میانگین مدت زمان بهبودی در سه گروه il، tca + il و il + laser به ترتیب 7/1 ± 8/6، 1 ± 2/5 و 3 ± 3/6 هفته (011/0 = p) و میانگین نمره ی اسکار به ترتیب 7/0 ± 3/4، 8/0 ± 6/3 و 57/0 ± 7/3 بود (001/0 > p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج استفاده از روش های درمان فیزیکی و لیزر fractional همراه با درمان استاندارد نتایج مطلوب تری را از نظر طول دوره ی درمان و اسکار به جای مانده از زخم سالک به دست خواهد داد. بنابراین بسته به شرایط بیمار و امکان استفاده از تری کلرواستیک اسید 50 درصد و یا لیزر fractional، می توان از آن ها به عنوان درمان کمکی در درمان لیشمانیوز جلدی استفاده کرد.